Mijn leven zit boordevol met wonderen, mystieke leerwijzen en spontane genezing en daar ben ik dankbaar voor.

Nadat ik mijzelf genas van de Ziekte van Crohn in het jaar 2009 ben ik begonnen met het helpen van anderen. Sindsdien heb ik al vele levens getransformeerd met mijn wijsheid en helende-vaardigheden.

In het jaar 2007 was ik 19 jaar. Ik was des tijds behoorlijk ongelukkig en ik had allerlei lichamelijk klachten, waaronder de ziekte van Crohn, RSI en Acné.

Als kind dacht ik dat de volwassen het leven uitgevogeld hadden. Maar langzaam maar zeker realiseerde ik mij dat dit helemaal niet het geval was. De mensen waar ik als kind tegenop keek hadden geen idee wat ze met het leven aanmoesten. Het kwam er op neer dat ze maar wat deden.

Dit viel mij enorm tegen. Diep van binnen wilde ik antwoorden op levensvragen zoals;
Wat is het leven?
Wat is liefde?
Wat is God?
Maar het leek erop dat niemand in mijn directe omgeving mij deze antwoorden kon geven. Daarbij kon ik niet begrijpen dat mensen konden leven zonder antwoord te hebben op al deze vragen! Hoe kun je werkelijk gelukkig zijn als je niet weet waar je mee bezig bent?

Dus besloot ik rond mijn 20ste op onderzoek uit te gaan. Ik wilde namelijk de antwoorden op mijn vragen. Daarbij had ik te horen gekregen in het ziektenhuis dat de ziekte van Crohn ongeneeslijk was. Maar dat voelde niet als waarheid voor mij. Ik wist ergens dat er andere mogelijkheden waren.

In deze tijd was ik bezig met een MBO-opleiding. Op een dag kwam ik aan op school en wilde ik de les inlopen maar ik bleek een uur te vroeg te zijn. Dit overkwam mij eigenlijk nooit. Ik was wel eens te laat, maar nooit te vroeg. Dat geeft niet, zei de docent. Dan kun jij als eerste een stageplaatst uitkiezen. Ik koos het bedrijf dat bekend stond als een van de leukere stageplaatsen.

Tijdens de stageperiode die daarop volgde leerde ik Tom en Michel kennen. Michel werkte bij het bedrijf en Tom deed zijn afstudeerstage. Tom en Michel verdiepten zich beiden in spiritualiteit en alternatieve geneeswijzen. Dit was nieuw voor mij. Ik vond het direct zeer interessant en ik begon hierdoor in 2008 met meditatie. Ook leerde ik in deze tijd een aantal van mijn favorieten spirituele leraren kennen waaronder Lester Levenson.

Deel 1. Gezondheid

In de tijd dat ik begon aan mijn HBO-opleiding en op kamers woonde bood Michel mij een kosmischeschijf behandeling aan. Dit zou mogelijk de ziekte van Crohn kunnen genezen gaf hij aan. Het was een intense behandeling die ruim een half jaar zou duren. En, wanneer ik er voor koos te starten met deze behadeling, dan moest ik het afmaken. Ik wist dat ik dit moest doen. Zonder twijfel.

De kosmische schijfbehandeling haalde enorm veel onderdrukte emoties bij mij omhoog. Ondanks dat ik relatief een leuk studenten leven had op dat moment voelde ik mij depressief en zeer prikkelbaar. Gelukkig had ik in deze tijd de Release Technique geleerd. De Release Technique is een alternatieve geneeswijze die gebruikt wordt om onderdrukte emoties te verwerken. De meeste avonden van mijn week paste ik deze techniek toe op mijn emotionele bagage. En ik merkte dat ik mij steeds lichter, gelukkiger en vrolijker ging voelen. De zware, depressieve gevoelens werden steeds minder. Het werd voor mij een soort sport om zoveel mogelijk nare gevoelens per avond te wissen.

Na ruim een half jaar was de behandeling afgerond. Maar met het wissen van mijn negatieve emoties was ik in totaal ongeveer twee jaar bezig. Michel had mij al een paar keer voorzichtig aangeraden om te stoppen met mijn medicijnen en te kijken hoe dat ging. De eerste twee keer toen ik stopte met mijn medicijnen kreeg ik op den duur buikpijn, vertrouwde ik het niet, en begon ik opnieuw mijn medicijnen te nemen. Maar de derde maal, in zomer 2009, stopte ik voorgoed met mijn medicijnen voor de ziekte van Crohn! Sindsdien heb ik ook geen darm-klachten meer gehad. En kan ik zelfs een Dürüm döner rol eten met sambal saus, zonder buikpijn te krijgen. Nou, als dat geen demonstratie is dan weet ik het niet meer. Ik kan dus wel stellen dat ik genezen ben van de ziekte van Crohn, ondanks dat doktoren beweren dat dit onmogelijk is.

Deel 2. Liefde & geluk

Mijn studententijd was aangebroken en ik woonde op kamers in Breda. Nu ik mijn gezondheid onder controle had merkte ik iets anders op. Ik was namelijk nog steeds enorm ongelukkig. Ik wilde heel graag een vriendin maar helaas was ik haar nog steeds niet tegengekomen. Er werd mij verteld; "Ben gewoon jezelf, dan komt het vanzelf goed". Maar ik dacht als ik mezelf ben, dan komen daar blijkbaar geen leuke vrouwen op af. Dus concludeerde ik, dat het een onzinnige uitspraak was en dat simpelweg mezelf zijn onvoelde was. Deze realiteit waar ik in leefde voelde eenzaam en harteloos. Ik ging in deze tijd minstens een keer per week stappen. Maar wanneer ik in de kroeg of discotheek was voelde ik mij incompleet en ongelukkig. Ik zag dat dit hetgeen was wat ik uitstraalde en dat het logisch was dat daar geen leuke vrouwen op af kwamen. Daarom besloot ik minder te gaan stappen en mijn tijd te steken in mijn innerlijke wereld. Het transformeren van mijn gevoelens over gebrek en eenzaamheid was het doel. Zodat geluk het startpunt zou worden, niet een hooggegrepen doel dat ver in de toekomst zou liggen.

Deze nieuwe aanpak begon zijn vrunchten af te werpen. Ik voelde mijzelf namelijk vrolijker, lichter en gelukkiger worden. Mijn geluk werd steeds minder afhankelijk van de wereld om mij heen. Door mijn emotionele bagage op te ruimen ontstond er ruimte. In deze ruimte ontdekte ik iets nieuws, een nieuwe vorm van geluk, namelijk; bestaan zelf. Dit bestaan, ook wel bekend als "ik-ben", toonde zich meer. Ik voelde hierdoor steeds meer een blijdschap in mij opbouwen die onafhankelijk was van de situatie waarin ik leefde. Al was dit voornamelijk mogelijk door de ruimte die ontstond door al het wissen van mijn negatieve gevoelens. Ondanks dat ik hard moest werken aan mij innerlijke wereld had ik eindelijk iets gevonden wat mij een vorm van geluk bracht dat niets of niemand mij kon afpakken.

Ik had nog steeds geen vriendin, dat vond ik jammer. Maar het was minder belangrijk geworden omdat ik een innerlijke blijdschap had gevonden waar ik tevreden mee was. In het laatste jaar van mijn opleiding startte ik met het geven van mijn eerste workhop getiteld "Leren Loslaten". Ook begon ik met les geven bij het spiritueel centrum Zuiderlicht dat ook gevestigd was in Breda. Dit was voor mij een leuke tijd waarin ik mijn innerlijke ontdekkingen leerde overbrengen naar anderen.

Een van de onderwerpen waar ik in deze tijd meer over leerde was Liefde. Liefde is net als het woord God een woord waar veel verwarring over heerst. Door mijn gevoelens over het gebrek aan Liefde op te ruimen begon ik steeds meer Liefde te voelen. Ik ontdekte dat Liefde er al die tijd al was. Het was alleen bedekt, afgeschermd, door mijn onderdrukte emoties en verwarringen. Ik zag dat Liefde een energiebron is met een oneindige voorraad. Liefde is niet te verdienen. Ware Liefde is onconditioneel. Altijd beschikbaar. Liefde houdt zelfs zoveel van je dat je de ervaring mag creëren dat niemand van je houdt. Zodat je ooit terugkomt bij deze onconditionele Liefde en het meer zal waarderen omdat het ooit weg leek te zijn.

Ik zag dat de meest pijnlijke momenten in het leven onstaan door de principes Liefde en voorkeuren met elkaar te verwarren. Liefde is essentieel voor geluk. Voorkeuren die voldoen aan jouw verwachtingen zijn dat niet. Het heeft, bijvoorbeeld, mijn voorkeur om een leuke relatie te hebben. Maar het hebben van die relatie staat los van het hebben van Liefde, aangezien Liefde er hier-en-nu al IS. Dat wil zeggen, dat wanneer je relatie ophoudt, of wanneer je jouw hond moet in laten slapen, of wanneer je jouw baan verliest, dit hoogstwaarschijnlijk niet jouw voorkeur zal hebben. MAAR, het zal nooit ten kostte van Liefde. Liefde blijft! Oftewel het essentiële blijft. Door dit in te zien bespaar ik mijzelf een heleboel leed. De dingen in het leven worden hierdoor minder belangrijk aangezien het essentiële zal blijven.